Sail Amsterdam 2025

Sail Amsterdam 2025

Zaterdag

Het was een hele onderneming, onze deelname aan SAIL2025. Zo’n groot evenement en er dan met zoveel Schinkelaars naartoe, gaat dat wel goed? En dan op zaterdag ook nog eens net zo vroeg opstaan alsof je een goedkope charter naar Mallorca moet halen.

Maar het was fantastisch! Het weer was prima, de sfeer was goed en de sloepvaarders, de rescuers, maar vooral alle zeilers waren op tijd en de speciale oranje, door Martijn Hassefras ontworpen shirtjes stonden goed. De sloepen haakten de twintig Vrijheids aan alsof ze nooit iets anders gedaan hadden en de vloot ging soepel door de Nieuwe Meersluis. De vroege sleeptocht door de Kostverlorenvaart en via het IJ langs het Sail terrein was rustig en ontzettend mooi. Masten opzetten in de windstille Houthavens ging vlot en op het IJ konden we genieten van de tall ships, marineschepen (wat zijn die hoog!), allerlei bijzondere vaart en een mooi uitzicht op de oevers van het IJ, die vol lagen met varend erfgoed.

Keurig op tijd aangekomen bij het SailSation terrein snel optuigen en gelijk begonnen met de twee demonstratie wedstrijden, meer lukte niet qua tijd. Daarna kwam het spektakelstuk. Het lukte zowaar in één keer om met veertien  van de twintig Vrijheids naast elkaar te gaan varen, de spinnakers te hijsen met in juiste volgorde de letters: AMSTERDAM*750. Alsof we met zijn allen geoefend hadden! De foto’s zijn prachtig geworden! Naar ik begrijp heeft het publiek op de kade door onze speaker Rob de Kock ook goed kunnen begrijpen waar we nu eigenlijk mee bezig waren.

Natuurlijk gingen er ook dingen mis. Niet iedereen had gelijk door, dat de wedstrijdjes al begonnen waren en de startvolgorde was ook een dingetje. En één bemanningslid is er achter gekomen, dat je niet op een wiebelig IJ op het achterdek van je Vrijheid moet gaan staan om even iets te bespreken met de crew van het Startschip. Hij had gelukkig droge kleren bij zich.

De demonstratie wedstrijden zijn gewonnen door Armand Pruymboom met zijn broer Paul in Vrijheid 8 (letter A), die ’s middags ook nog in touw kwam bij de wedstrijden van degigs. Tweede werden Martijn vd Linden en Jaap Brouwer in V1006 (letter M). Euh, ja, ik had inderdaad de R.

Zondag

De meeste Vrijheids zijn zaterdagmiddag na de gig-wedstrijden weer teruggesleept naar De Schinkel, maar een vijftal bootjes is gebleven voor het Admiraal zeilen de volgende dag. Dat was wat. Dankzij Otto een gunstig plekje gevonden in het de Sail overvolle Amsterdam en op naar het admiraal-palaver en naar huis. Gelukkig werkte het OV nog min of meer, want onze auto stond nog in de buurt van De Schinkel. Volgende dag weer op tijd op, zeilend naar het SailSation terrein, waar de Groene Draeck met Prins Maurits en zijn gevolg inmiddels netjes geankerd lag.

Het admiraalvaren bestond uit zo’n kleine twintig groepen bijzondere boten, die elk met vijf schepen naast elkaar de Draeck passeerden, een groet brachten aan de prins en een saluutschot kregen. De zeilboten streken de fok, de stoomslepers floten hun stoomfluit enzovoort. Alle bemanningen waren keurig netjes aangekleed, jasje-dasje, pet, mooie rokken, de prins droeg zijn gala marine-uniform met gouden tressen en zijn vrouw een mooie gekleurde jurk. In overleg met de vlootvoogd hadden wij besloten onze oranje Sail T-shirts te dragen op een nette broek. Zag er ook goed uit.

Met vijf Vrijheids naast elkaar varen is overigens niet zo gemakkelijk, zelfs niet met hulp van motortjes. We zijn met zijn vijven al roepend en enigszins stuntelend langs de Groene Draeck gekomen. ‘Renate, vaar eens wat sneller!’ ‘Indra, niet zo hárd!’ ‘Fok strijken, nu!’ Het hielp ook niet, dat mijn motortje niet in z’n vrij kan en van Bernard zijn elektromotor de schroef op het moment surprême kwijt raakte. Het voelde allemaal erg rommelig, maar op de filmpjes lijken we de fokken ongeveer tegelijkertijd gestreken te hebben en stonden de vlaggen fier op ons roer.

Het leverde ons niet alleen een saltuutschot op, maar ook als enige groep een applaus van een zeer vrolijk kijkende prins, prinses en mede-opvarenden, die onze oprechte pogingen, maar ondanks alles enigszins ludieke afsluiting van de vlootschouw zeer waardeerden. Daarna nog even langs het publiek  op de kade (wederom voorzien van commentaar door Rob de Kock) gespinnakerd en afgetuigd.

Rustige, fraaie terugtocht via Artis en de Amstel en vermoeid, maar zeer voldaan naar huis. Het waren twee prachtige dagen, waarvan mij vooral de saamhorigheid en de gemoedelijke sfeer is bijgebleven. Het was heel gezellig, iedereen was blij. 

Bernard, heel veel dank voor alle moeite, die je in de organisatie gestopt hebt. Je bent maanden aan het organiseren, letters plakken (met Casper), overleggen met de Sail-organisatie, plannen van de vergaderingen en wat niet al geweest, maar het was de moeite waard! Michiel, dank voor de heerlijke jasjes! En natuurlijk, Fred, startschipcrew, de rescuers, de sloepschippers, de mensen achter de bar, Cees, en wie niet al, ik kan jullie niet genoeg bedanken. Het was top.